Casualia

casual, quick written

Szukaj na tym blogu

Wyświetlanie postów z sierpień, 2019

Wyświetl wszystkie

Posty

Psiepani

w dniu sierpnia 18, 2019

Psiepani

+

Pobierz link
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

Więcej postów

Aneta G: Zakochana żona i mama. Kochająca słowa. Kochana z wzajemnością przez tego, który jest Słowem.

Zobacz profil

O sobie

Ja, czyli..

Archiwalia

wrz 20161
lis 201613
gru 20167
sty 201718
lut 20177
mar 20177
kwi 20173
maj 20171
lip 20171
sie 20173

wrz 20175
paź 20173
lis 20174
gru 20174
sty 20181
lut 20182
mar 20181
kwi 201810
maj 20185
cze 20181
lip 20183
sie 201814
wrz 20181
paź 20181
lis 20182
gru 20182
sty 20193
lut 20191
mar 20192
kwi 20191
maj 20191
sie 20191
sie 20211

Pokaż więcej Pokaż mniej

Etykiety

Basia
Filologia codzienna
FridgeArt Museum
Ja i Bóg
Ja i książki
Na zewnątrz. My.
Na zewnątrz. Oni.
Psiepani
Szarość
Wewnątrz. My.

Wewnątrz. Ona & On.

Pokaż więcej Pokaż mniej

Często czytane

Data zobowiązuje. Sytuacja za oknem też. Zaczynamy zatem wiosenną krzątaninę. A jak to się u nas realizuje, o tym za chwilę. Jest coś takiego w wiośnie, w świetle, które przynosi, w zazieleniających się żywopłotach, że w nas coś się dzieje. Wybudzamy się po zimie. I ruszamy do działania. Jak wyglądają porządki w naszym wykonaniu? Bez szaleństw. Okna jeszcze czekają. Szafowe rewolucje też, bo temperatura na zewnątrz nie bardzo pozwala jeszcze na kurtkowe przekalibrowanie. Zaczynam na spokojnie. Ścieramy kurz. A że domowych powierzchni nie starcza, wyruszamy w teren. Place zabaw to też mało. Tym bardziej, że i zimą były przez nas odwiedzane i wykorzystywane bardzo kreatywnie, ale o tym innym razem. Dlatego przetarłyśmy rampy na skejcie ;) Spodniami, kurtką, czapką i oczywiście dłońmi :D Pracę co prawda bardziej widać po nas niż po rampach, ale liczy się i tak ;)

Rodziny się nie wybiera

Nawet gdyby, to lepiej bym wybrać nie mogła. - Mamo, jesteście najlepszymi rodzicami, Ty i Tato - mówi moja sześcioletnia już Martka przy kolacji - Ja również Was kocham i nie zamieniłabym Was na inne dzieci - odpowiadam - Tak. Na takie obce i obłąkane - Martka przyjmuje moją deklarację takim oto stwierdzeniem. No na takie, to już w ogóle ;)

Zła końcówka z dobrym zakończeniem.

Bawią się. Czyli z pokoju dobiegają wspólne wrzaski i krzyki przemieszane ze śmiechem. Po chwili następuje podział - krzykowrzask pochodzi od M, śmiech od J. Znaczy to, że bawi się już tylko jedno z nich.I Po chwili przybiega do mnie M. i zaczyna się relacja: - Mamo, a on mnie bije matoł - M., dlaczego tak brzydko mówisz o bracie - włącza się R. Matą. Bił ją matą. Taką do ćwiczeń. Tylko się Martce wygłosowe "ą" wymknęło artykulacyjnie ;) Widziałam chwilę wcześniej, że maty są w użyciu (wtedy jeszcze właściwym). Pospieszyłam więc córce na pomoc. I tak jakoś obydwojgu się upiekło. Jakubowi niekoniecznie dla siostry zabawna zabawa. Martce niewypowiedziana obelga pod adresem brata. A R. wykład, że gdyby nazwała J. matołem, to przed tym określeniem powinna zrobić pauzę. Takie miejsce na przecinek. Lub na kropkę, żeby było jeszcze dobitniej.

Obsługiwane przez usługę Blogger

AnetaG