Przejdź do głównej zawartości

Casualia

Szukaj na tym blogu

Detektyw

w dniu marca 31, 2018

Pobierz link
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

- O, byliście dziś na spacerze - stwierdzam w szatni, odbierając M. z przedszkola
- Tak, a skąd wiesz, mamo? - pyta
- Widzę... - mówię cicho...

Na zewnątrz. My.

Pobierz link
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

Często czytane

Wiosenne porządki.

Data zobowiązuje. Sytuacja za oknem też. Zaczynamy zatem wiosenną krzątaninę. A jak to się u nas realizuje, o tym za chwilę. Jest coś takiego w wiośnie, w świetle, które przynosi, w zazieleniających się żywopłotach, że w nas coś się dzieje. Wybudzamy się po zimie. I ruszamy do działania. Jak wyglądają porządki w naszym wykonaniu? Bez szaleństw. Okna jeszcze czekają. Szafowe rewolucje też, bo temperatura na zewnątrz nie bardzo pozwala jeszcze na kurtkowe przekalibrowanie. Zaczynam na spokojnie. Ścieramy kurz. A że domowych powierzchni nie starcza, wyruszamy w teren. Place zabaw to też mało. Tym bardziej, że i zimą były przez nas odwiedzane i wykorzystywane bardzo kreatywnie, ale o tym innym razem. Dlatego przetarłyśmy rampy na skejcie ;) Spodniami, kurtką, czapką i oczywiście dłońmi :D Pracę co prawda bardziej widać po nas niż po rampach, ale liczy się i tak ;)

Rodziny się nie wybiera

Nawet gdyby, to lepiej bym wybrać nie mogła. - Mamo, jesteście najlepszymi rodzicami, Ty i Tato - mówi moja sześcioletnia już Martka przy kolacji - Ja również Was kocham i nie zamieniłabym Was na inne dzieci - odpowiadam - Tak. Na takie obce i obłąkane - Martka przyjmuje moją deklarację takim oto stwierdzeniem. No na takie, to już w ogóle ;)

Zła końcówka z dobrym zakończeniem.

Bawią się. Czyli z pokoju dobiegają wspólne wrzaski i krzyki przemieszane ze śmiechem. Po chwili następuje podział - krzykowrzask pochodzi od M, śmiech od J. Znaczy to, że bawi się już tylko jedno z nich.I Po chwili przybiega do mnie M. i zaczyna się relacja: - Mamo, a on mnie bije matoł - M., dlaczego tak brzydko mówisz o bracie - włącza się R. Matą. Bił ją matą. Taką do ćwiczeń. Tylko się Martce wygłosowe "ą" wymknęło artykulacyjnie ;) Widziałam chwilę wcześniej, że maty są w użyciu (wtedy jeszcze właściwym). Pospieszyłam więc córce na pomoc. I tak jakoś obydwojgu się upiekło. Jakubowi niekoniecznie dla siostry zabawna zabawa. Martce niewypowiedziana obelga pod adresem brata. A R. wykład, że gdyby nazwała J. matołem, to przed tym określeniem powinna zrobić pauzę. Takie miejsce na przecinek. Lub na kropkę, żeby było jeszcze dobitniej.

Obsługiwane przez usługę Blogger

AnetaG